Monokrystaliczne panele fotowoltaiczne
Na początku opiszemy jeden z najczęściej stosowanych typów paneli fotowoltaicznych są jednokrystaliczne panele. Ten typ paneli charakteryzuje się wyjątkową wydajnością w przedziale 18%-22%, dzięki czemu ich produkcja energii na ograniczonym terenie jest maksymalizowana w porównaniu do innych typów. Systemy monokrystaliczne zbudowane są pojedynczych kryształach krzemu, dzięki czemu mają charakterystyczny ciemny kolor.
Niemniej jednak w porównaniu do innych typów technologia produkcji jest droższa, co przekłada się na większe koszty początkowe dla użytkownika końcowego. Pomimo to długa żywotność systemów monokrystalicznych oraz ich wysoka wydajność często równoważą koszty inwestycyjne. Duża liczba konsumentów wybiera te panele dzięki perspektywiczne zyski.
Panele polikrystaliczne
Innym popularnym typem fotowoltaicznych modułów są moduły polikrystaliczne. W przeciwieństwie do monokrystalicznych paneli, te panele zbudowane są z struktury wielu kryształów krzemu. To sprawia sprawność energetyczna jest ograniczona i wynosi na poziomie 15%-18%, jednak są one mniej kosztowne w zestawieniu z jednokrystalicznymi systemami.
Jednym z mocnych punktów modułów polikrystalicznych jest przede wszystkim korzystniejsza cena, dzięki czemu są bardziej przystępnymi dla szerszej grupy konsumentów. Nie mają one tak wysokiej efektywności jak moduły jednokrystaliczne, ale w miejscach, gdzie nie jest wymagana maksymalizacja produkcji energii, polikrystaliczne panele stanowią wystarczające rozwiązanie.
Panele cienkowarstwowe
Ostatnią odmianą systemów fotowoltaicznych są panele amorficzne. Te panele zawiera niespójną strukturę krzemu, które nanoszone są na podstawę z szkło. To rozwiązanie sprawia, że koszt produkcji jest najtańsza w porównaniu do innych typów. Jednak efektywność wynosi do 10%, co skutkuje ograniczoną produkcją energii.
Amorficzne panele są bardzo elastyczne, co sprawia, że można je montować na nietypowych powierzchniach. Są powszechnie stosowane w małych instalacjach, takich jak kalkulatory. Jednakże ze względu na ograniczoną efektywność nie są optymalne dla dużych elektrowni słonecznych.